-Ο πρώτος τρόπος: «Καμία αμφιβολία»
Ο πρώτος τρόπος είναι η απάντηση που έρχεται απευθείας από τον Θεό. Έχεις μια απόλυτη πεποίθηση ότι μια από τις εναλλακτικές είναι η σωστή. Και απλούστατα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Ο Ιγνάτιος την αποκαλεί απόφαση του «πρώτου χρόνου».
Πρώτος χρόνος: Όταν ο Θεός και Κύριός μας κινεί και ελκύει την θέληση που μια αφοσιωμένη ψυχή χωρίς δισταγμό, ή την δυνατότητα δισταγμού, ακολουθεί ό,τι έχει εκδηλωθεί σε αυτήν. Ο άγιος Παύλος και ο άγιος Ματθαίος ενήργησαν έτσι ακολουθώντας τον Χριστό και Κύριό μας.
Κάποιες φορές η θεία χάρη κατεβαίνει επάνω μας χωρίς προειδοποίηση «από το πουθενά». Δεν προκαλείται από κάτι που βλέπουμε, ακούμε, σκεπτόμαστε ή θυμόμαστε. Ο Θεός μας αγγίζει ευθέως. Εφόσον μόνο ο Θεός έχει άμεση πρόσβαση στην ψυχή μας, ο Ιγνάτιος λέει ότι μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτό το είδος παρηγορίας είναι από τον Θεό. Μερικές φορές οι αποφάσεις, επίσης, έρχονται με αυτόν τον τρόπο. Απλώς «ξέρουμε» τι πρέπει να κάνουμε.
Η ουσία αυτού του πρώτου χρόνου απόφασης είναι η συναρπαστική έλξη που δεν μπορούμε να αμφισβητήσουμε. Ελκυόμαστε σε αυτήν «χωρίς την δυνατότητα δισταγμού», λέει ο Ιγνάτιος. Αυτή φαίνεται ότι ήταν η εμπειρία του αγίου Παύλου και του αγίου Ματθαίου, τους οποίους ο Ιγνάτιος υποδεικνύει ως παραδείγματα. Όταν ο Χριστός τον κάλεσε, ο Ματθαίος ο φοροεισπράκτορας παράτησε τα πάντα και Τον ακολούθησε αμέσως. Όταν ο Χριστός αποκαλύφθηκε στον Παύλο καθ’ οδόν προς την Δαμασκό, ο Παύλος δεν είχε καμία αμφιβολία για το τι χρειαζόταν να κάνει ως απάντηση. Παρέδωσε τη ζωή του στον Χριστό. Και για τους δύο άνδρες ήταν αδύνατο να αμφισβητήσουν ότι ο Χριστός τους έδειχνε τη σωστή κατεύθυνση.
Αλλά συμβαίνει τόσο συχνά αυτό; Μάλλον όχι. Είμαστε πλάσματα των αισθήσεων, της λογικής και των συναισθημάτων, και ο Θεός εργάζεται συνήθως δια των καθημερινών περιστάσεων και των συνηθισμένων ανθρώπινων ιδιοτήτων. Από την άλλη πλευρά, οι δραματικές μεταστροφές δεν είναι ανήκουστες, και δεν είναι ασυνήθιστο κάποιοι άνθρωποι να έχουν μια σταθερή πεποίθηση ότι καλούνται από τον Θεό με συγκεκριμένο τρόπο. «Γεννήθηκα για να διδάξω». «Πάντα ήξερα ότι θα έπρεπε να γίνω ιερέας». «Δεν ήθελα τίποτ’ άλλο, μόνο να γίνω γιατρός». Μερικές βεβαιότητες μπορούν κάλλιστα να είναι ένα είδος ιγνατιανής απόφασης του «πρώτου χρόνου». Ακόμη κι έτσι, οι άνθρωποι που έχουν σταθερές και χωρίς αμφιβολίες πεποιθήσεις, πρέπει να λάβουν πολλές ακόμη αποφάσεις καθώς ακολουθούν την κλήση τους.
JA
