Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος θα πρέπει κάποτε να τακτοποιήσει τις σχέσεις της με τους διάφορους «υπέρ-ορθόδοξους», «γνήσιους ορθόδοξους» ή «υπέρ-γνήσιους ορθόδοξους», οι οποίοι κινούνται ως κράτος ενε κράτει και πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν, όπου θέλουν. Δε θα ήταν έτσι τα πράγματα, αν αυτοί δεν είχαν στέρεα στηρίγματα σε μέλη της ιεραρχίας.
Τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης την Τετάρτη 20 Μαΐου το δείχνουν για άλλη μια φορά. Την ημέρα αυτή έλαβε χώρα διεθνές συνέδριο οργανωμένο από τη θεολογική σχολή του πανεπιστημίου με θέμα το διεξαγόμενο διάλογο μεταξύ Ορθοδόξου και Καθολικής Εκκλησίας. Μεταξύ των υψηλών προσκεκλημένων και ομιλητών βρισκόταν ο μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας καθηγητής και ακαδημαϊκός. Από τη μεριά της Καθολικής Εκκλησίας ήταν ο αρχιεπίσκοπος καρδινάλιος Βάλτερ Κάσπερ πρόεδρος της Γραμματείας της Αίγας Έδρας για τις διαχριστιανικές σχέσεις. Κοντά σε αυτούς βρίσκονταν και πολλοί άλλοι επίσκοποι ή καθηγητές από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Οργανωμένοι, όμως, «υπέρ-ορθόδοξοι» κατέφτασαν από τη Θεσσαλονίκη και από άλλες περιοχές και έκαναν το συνέδριο άνω κάτω. Με φωνές, συνθήματα, κραυγές και ύβρεις μετέτρεψαν την αίθουσα του συνεδρίου σε γήπεδο. Δεν τους αρκούσε να εκφράσουν τις διαφωνίες τους. Ήθελαν να φιμώσουν όλους τους άλλους με το δικό τους αγροίκο και απολίτιστο τρόπο. Ο σεβασμιότατος Περγάμου, αφού διεκόπη επανειλημμένα από κραυγές και εχθρικά συνθήματα, αναγκάστηκε να διακόψει την ομιλία του και να κατέβει από το βήμα. Αυτή η επέλαση του έξαλλου φανατισμού για κάποιους ήταν επιτυχής επιχείρηση υπεράσπισης της ελληνορθόδοξης αλήθειας.
Ένα πρώτο πράγμα που πρέπει να εκφράσουμε είναι η εκτίμηση και η αναγνώρισή μας προς όλους όσοι οργάνωσαν αυτό το συνέδριο και συμμετείχαν με τις γνώσεις και την έρευνά τους. Είδαμε σε τι περιβάλλον, σε τι συνθήκες εργάζονται. Με μεγάλο κουράγιο και επιμονή καταφέρνουν να μένουν σωστοί επιστήμονες και ελεύθεροι ερευνητές της αλήθειας, παρότι έχουν απέναντι και εναντίον τους ανθρώπους και οργανώσεις που διαπρέπουν στη μισαλλοδοξία. Το δεύτερο αφορά την ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Δεν τους αφορούν αυτά τα γεγονότα; Δε θα έπρεπε αμέσως να τα καταδικάσουν, να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους και τη λύπη τους; Πριν από όλους, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, ο οποίος δείχνει τόση ρητορική δεινότητα και άνεση στα ΜΜΕ για τόσα και τόσα θέματα, δε θα έπρεπε να πει κάτι ; Κάποιος από την ποιμαίνουσα Εκκλησία δε θα έπρεπε να νιώσει ευθιξία και να ζητήσει συγγνώμη από τους οργανωτές του συνεδρίου, τους προσκεκλημένους ομιλητές, τους ημετέρους και τους ετερόδοξους;
JA
