Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα των παιδικών μας χρόνων έχει αλλάξει: ένα εκατομμύριο αλλοδαποί μετανάστες διαμένουν στη χώρα μας σήμερα, ενώ παραμένει άγνωστο πόσοι θα είναι στο μέλλον.
Η Ελλάδα εδώ και τριάντα χρόνια έγινε χώρα υποδοχής προσφύγων. Στην αρχή ήταν Αλβανοί και Πολωνοί και στη συνέχεια σε αυτούς προστέθηκαν και άλλοι, από διάφορες χώρες. Τελευταία Ασιάτες και Αφρικανοί εγκαθίστανται στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο έχει αλλάξει όψη. Η ελληνική κοινωνία και το ελληνικό κράτος αντιμετωπίζουν ένα δύσκολο πρόβλημα. Η χώρα δε φαίνεται να έχει αποκτήσει μια ξεκάθαρη πολιτική επί του θέματος, ενώ η παρούσα οικονομική κρίση έχει οξύνει τις δυσκολίες και επιβαρύνει την κατάσταση.
Ωστόσο, δεν αναμένεται κάμψη του προσφυγικού κύματος στο μέλλον. Αντίθετα, υπάρχουν ενδείξεις ότι θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια. Συνεπώς, τόσο η πολιτεία, όσο και η κοινωνία θα πρέπει να δεχθούν ότι η Ελλάδα αλλάζει πληθυσμιακή σύνθεση και πρέπει να γίνουν βήματα για το χειρισμό της νέας κατάστασης. Δεν μπορούμε ούτε να την αγνοούμε ούτε να προσπαθούμε να γυρίσουμε πίσω και να ξανακάνουμε την Ελλάδα όπως ήταν παλιά, χωρίς τους πρόσφυγες.
Στο παρόν τεύχος εξετάζουμε το προσφυγικό θέμα. Αυτό βεβαίως είναι σύνθετο και ευρύ. Πράγματι, υπάρχει η οικονομική όψη, η πολιτική, η ανθρωπιστική, η εθνική. Δεν είναι δυνατό να καλύψουμε όλες τις διαστάσεις του προβλήματος. Σκοπός μας εδώ είναι να περιγράψουμε μια κατάσταση, να προσπαθήσουμε να τη δούμε συνολικά και να την καταλάβουμε. Σε επόμενα τεύχη ενδεχομένως να δούμε το θέμα και από άλλη σκοπιά και να εστιάσουμε την προσοχή μας στις προσπάθειες αντιμετώπισής του. η παρουσία των προσφύγων στη χώρα μας δε φέρνει μόνο προβλήματα, φέρνει και ευκαιρίες. Όπως και να ‘ναι πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση, να καταλάβουμε τι άλλαξε και να προβληματιστούμε λαμβάνοντας υπόψη μας νέα δεδομένα.
JA
